czwartek, 16 października 2008

Wojny Klonów

Moim sprzymierzeńcem jest Moc i potężnym sprzymierzeńcem ona jest...

Mistrz Yoda

Wiecie co mnie ostatnio wkurzyło? Nie, nie "Kurusant" w polskim dublingu Wojen Klonów. Nie wkurzyło mnie też to, że ludzie mają jakiś dziwne obiekcje na temat tego filmu.

Wkurzyło mnie to, że Lucas za darmo publikuje serial Wojny Klonów na starwars.com ale oglądać mogą tylko ludzie z Stanów Zjednoczonych. Kolejny dowód, że Amerykańce są dziwnym narodem.
Nie, żeby był to problem. Na pewno na youtubie można też obejrzeć, albo z torrentów zassać. Ale na youtubie jest kiepska jakość a do torrentów mam obiekcje natury etycznej. No i uparłem się, aby obejrzeć u źródła.

Oczywiście jest cos takiego jak proxy. Nie wiem, czy makretingowcy Lucasa są tacy naiwni, że wystarczy zwykła geolokalizacja czy po prostu musieli tak zrobić z względów prawnych. Ale skoro w Unni Europejskiej nie uznaje się patetnów na oprogramowanie, DMCA, geolokalizacji multimediów, a wsteczna inżynieria nie powoduje piany w ustach prawników, to zapraszm do oglądania:
Adres servera proxy:
128.59.20.228
port:3128

Jak to włączyć? A poszukajcie tutaj:
http://proxy.net.pl/


Żeby nie było, że to nie jest trudne. Ustawienie proxy nie jest, ale znalezienie działającego z sensownym pingiem już nie. Zdecydowanie nie polecam tych z proxy.org. Może lista jest świerza i aktualizowana, ale tunelowanie w ten sposób nie daje zawsze porządanych efektów.

Historia pewnego kalkulatora

Naście lat temu, kiedy bylem małym brzdącem wydarzyło się coś co zapada w pamięć. Bądź co bądź to była moje pierwsza komunia. Takich rzeczy się nie zapomina. Chociażby z uwagi prezentów. Bądźmy poważni, taki przeciętny drugoklasista to raczej myśli o tym w kategoriach materialnych a nie religijnych.

W tamtych czasach były cztery pewniaki co do prezentu dla chłopaka. Gotówka, wisiorek, rower i pegazus (czyli konsolka NES). A im liczniejsza rodzina tym większa szans na powtórkę. Oczywiście część z rodziny się wyłamała z schematu. Był i fajny aparat fotograficzny, książka-pamiątka...no i tytułowy kalkulator. Nie pamiętam od którego to członka rodziny go dostałem ale z perspektywy czasu był to najbardziej praktyczny prezent.

Rower z czasem okazał się za mały, z pegazusów wyrosłem, gotówka...wiecie jak to jest z gotówką. Ale kalkulator naukowy to strzał w dziesiątkę. Fakt, wtedy w drugiej klasie podstawówki do niczego mi on był. Nie rozumiałem zasady działania żadnej z 84 jego funkcji, naturalnie poza 4 podstawowymi. Po kilku minutach zabawy tangesami kalkulator trafił do szuflady. Na dwa lata.
Przydał się w czwartej klasie podstawówki. Wtedy to weszły takie fajne przedmioty jak geografia, chemia czy biologia. Liczenie rozpiętości geograficznej kontynentów, atomów i zwierzaków na metrze kwadratowym szły znacznie szybciej na kalkulatorze. Ale i tak nie miałem pojęcia do czego są pozostałe funkcje. No, trochę nawiasy podłapałem.
I tak szło. Na kolejnych stopniach edukacji poznawałem funkcje trygonometryczne, wykładniki potęgi, pierwiastkowanie, logarytmy naturalne i dziesiętne...a razem z tym poznawałem zastosowanie kolejnych funkcji kalkulatora.
Citizen SR-135 służył mi wiernie przez okres gimnazjum, liceum i dwa lata studiów. Odsłużył swoje w laboratoriach chemicznych. To tamh poznałem chyba jego największą zaletę - poręczność. Co z tego, że są kalkulatory z możliwością wprowadzania równań, skoro potrzeba dwóch rąk żeby ich używać. A tak, mogłem trzymać w lewej ręce pipetę i dwie probówki. a prawą liczyć ile mililitrów roztworu wkropić do każdej z probówek.
I tak to trwało, póki wyświetlacz nie złamał się. Nie wiem, czy to jakaś książka przygniotła go, czy długopis. Fakt pozostaje faktem, że kalkulator zdatny do użytku jest nie*.
Niestety, dobre Citizeny dostać jest ciężko. W wszystkich sklepach mają pseudonaukowe kalkulatory Casio. Czemu pseudo naukowe? Wprowadzanie równań to moim zdaniem porażka. Przynajmniej na tak małych wyświetlaczach. Zanim wprowadzi się całe równanie to 3 razy policzę tradycyjnie - korzystając z pamięci i następstwa działań. Nie podoba mi się w tym, to jak się używa funkcji. Weźmy chociaż pierwiastek. Normalnie podaję liczbę i wciskam przycisk funkcji. A w Casio odwrotnie. Przy jednej liczbie to nie ma znaczenia, ale jak liczysz jakiś dłuższy ciąg funkcji to bywa irytujące. Wolę po policzeniu jednej części od razu przeskoczyć po funkcjach, niż przesuwać wskaźnik w lewo, dodawać funkcję pierwiastkującą i potwierdzać. Jak człowiek się do czegoś przyzwyczai to mu tak zostaje. Pewnie można jakoś włączyć tryb normalny...ale nie wiem jak i nie zamierzam wiedzieć.
W dodatku te Casio są jakoś dziwne. Strasznie długo mu się liczy, jakby siedział tam jakiś krasnoludek i liczył na liczydle. W Citizenach działa to znacznie szybciej i w dodatku cały wyświetlacz ciekłokrystaliczny nie przygasa przy liczeniu.


I wiecie co? Jeżeli zostanę kiedyś ojcem chrzestnym, to kupię chrześniakowi taki kalkulator.

*Ostatnio byłem na Wojnach Klonów i odżył w mnie duch Gwiezdnych Wojen.

niedziela, 12 października 2008

Wyszukiwanie biblioteczne

Odwykłem od bibliotek. W dobie internetu kto by pisał pracę siedząc w bibliotece, kiedy wystarczy wklepać na google i na tej podstawie coś napisać. Jeżeli jest się zdolnym* i nie poda w źródłach "internet" to nikt nawet się nie kapnie. Naturalnie daleko mi do "kopiuj-wklej" z wikipedii czy ściągi. Preferuję pracę "z wykorzystaniem materiałów" niż "odtwórczą". Czego nie chcą przyznać profesorkowie i doktorki wszelkiej maści jest to, że w internecie można znaleźć naprawdę wszystko. Tylko trzeba umieć. Fakt, istnieje całe multum publikacji niskiej jakości, zawierających przekłamania. Ale powiedzmy sobie szczerze, większość drukowanych publickaji też nie jest specjalnie wiarygodna, szczególnie jeżeli chodzi o dane statystyczne. A trzymane na półkach dzieła z lat 70' ubiegłego wieku nie poprawiają sytuacji. Ale można trafić też na taką ilość perełek, że wystarczyłyby do zapełnienia biblioteki. Perełek, które w bibliografii mają 50 i więcej dzieł drukowanych.
Ja rozumiem, że niektórym starym pryką idea dzielenia się informacją i wiedzą za darmo jest absolutnie obca. Tak samo idea Creative Commons i FLOSS jak się zastanowić. Cóż, w czasach ich młodości coś co było za darmo to było i kiepskiej jakości i prawnie/moralnie podejrzane. Czasy się zmieniają, ludzie nie.

Przyszedł jednak czas, kiedy trafił się referat na który w internecie dużo nie znajdzie się. Co naturalnie się zmieni w momencie kiedy znajdę 10 minut czasu aby przerobić to co napisałem na wersję zdatną do zamieszczenia na Wikipedii.
Jest taka ryba, co mintaj się zwie. Ale żeby napisać o niej 4 strony tekstu niestety musiałem sięgnąć do źródeł bibliotecznych. Szczerze mówiąc, z uczelnianej czytelni i magazynu książek nie korzystałem jeszcze. Zawsze musi być ten pierwszy raz.
Mimo pewnego wyobrażenia o tym wszystkim przeżyłem szok. Normalny szok, jak archaiczne i oderwane od rzeczywistości jest wyszukiwanie w książkach. Żeby znaleźć cokolwiek trzeba najpierw znaleźć dział(co jest podejrzanie skomplikowane), przeszukać dwa regały książek, potem przejrzeć całą, tą jedyną w której coś może być. I na koniec się przekonać, że pod hasłem "mintaj" znajduje się informacja "ryba z rodziny dorszowatych". No dajcie spokój.
Mamy regał zatytułowany "ryby:. Są tam 3 książki: Mikrobiologia ryb morskich, Morskie surowce żywnościowe i jakąś broszurę której tytułu nie pamiętam. Jest też regał "rybołówstwo" dwie godziny życia straciłem, żeby się dowiedzieć, że powinienem szukać w działach "żywienie" oraz "zoologia". Kto by pomyślał. Tym bardziej, że zoologia, nie wiedzieć czemu była ładny kawałek drogi od "rybołówstwa", przedzielona prawem, immunologią i czymś tam jeszcze.

Pół biedy, kiedy w książce jest porządny spis treści oraz indeks rzeczowy. Można szybko dokonać oszacowania wartości trzymanego w ręce dzieła. Ale szlag człowieka trafia, jak znaleźiony atlas ryb nie posiada takiego udogodnienia, bo został wydany z 68' roku. Ba, w dodatku rybki nie są ułożone alfabetycznie, tylko według jakiejś pokrętnej logiki stosowanej przez autora.

Już dawno wszystkie biblioteki świata powinny być w formie elektronicznej. Wpisuję sobie interesującą frazę i już. Po gołym tekście poruszam się przy pomocy szukajki (ctrl+f). Google już coś takiego zaczęło robić. Ale profesorki się oburzyły na "takie łamanie praw autorskich". Ich praw autorskich. W dodatku do książek, których 99% treści topraca odtwórcza na podstawie setki innych publikacji.
Paranoja.
A przecierz można zarobić. Wstawić googleboxa z reklamami gdzieś z boku, dobrać reklamy do treści wg słów kluczowych i wypłacać tantiemy od odsłony.

środa, 1 października 2008

Ktoś prosi się o kłopoty

I have bad feelings about this

Obi-Wan Kenobi


Zaczęło się. I mam bardzo złe przeczucia. Już same wakacje skończyły się źle. Wstrzymano piątkowe emisje Gwiezdnych Wojen na tvp2. To wystarczyło, aby popsuć mi ostatnie dni tego wspaniałego czau. Jeszcze gorzej, bo okazuje się iż w poniedziałki (!) rozpoczynam zajęcia o 8 rano (!!) i mam je do 18 (!!!). To wystarcza, aby człowieka zniechęcić do wszystkiego. Ktoś naprawdę postarał się aby popsuć mi humor.


A poza tym?

Cóż, wracam do regularnego narzekania. A będzie chyba na co. Bo i rachunkowość, i finanse przedsiębiorstw, i logistyka...tylko 6h laborek w tygodniu jako tako ratuje sprawę.
Po pierwszych wykładach mogę podzielić się refleksją na temat stopnia nudy. Miewałem już nudne zajęcia. Ale coś, co się nazywa "encyklopedia prawa" pobiło wszelkie rekordy. Ostatnią godzinę wykładu spędziłem próbując zmusić siłą woli kasztana do lewitacji. Musiałem czymś zając umysł, bo gdybym słuchał wykładowcy siedziałbym w tym momencie w psychiatryku, a nie w domu. To będzie prawdziwa próba charakteru, żeby wytrzymać wszystkie 15 wykładów.

Ktoś naprawdę prosi się o kłopoty.